ΒΟΤΑΝΑ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ

Μάραθος
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Για τους πόνους της μήτρας και τη μητρορραγία. Θεωρείτο επίσης ότι βοηθά στη σύλληψη.
Σύγχρονη χρήση: Για τους πόνους των ματιών, την κυστίτιδα, τα αρθριτικά. Προφυλάσσει από τη γρίπη, το βήχα, τον κοκίτη, το άσθμα, τις στομαχικές διαταραχές, τη ναυτία και τους κοιλιακούς πόνους των παιδιών. Oι σπόροι του βοηθούν την πέψη των μωρών. O μάραθος θεωρείται ότι αυξάνει το γάλα στις θηλάζουσες μητέρες, ενώ χρησιμοποιείται για τον καθαρισμό και τον αρωματισμό του στόματος, είναι ευεργετικός για τα μαλλιά και αντιρυτιδικός.
Μύθος: Oι αρχαίοι Έλληνες το έλεγαν «μάραθρον» και το θεωρούσαν σύμβολο επιτυχίας. Το όνομά του οφείλεται στο ότι φύτρωνε στο Μαραθώνα. O Πλίνιος το αναφέρει σε συνταγές του, ενώ πίστευε ότι τα φίδια έτρωγαν μάραθο για να αλλάζουν δέρμα. Το 10ο αιώνα συνδέθηκε με τη μαγεία, ενώ την περίοδο του Μεσαίωνα ταυτίστηκε με το αδυνάτισμα, γιατί πίστευαν ότι οι σπόροι του έκοβαν την όρεξη.

Αγγελική (Angelica archangelica - νεροκάλαμο)

ΠΡΟΦΙΛ:

Πρόκειται για αρωματικό φυτό , με πολύ δυνατή και έντονη μυρωδιά. Το στέλεχος της είναι κυλινδρικό, γραμμωτό, σκεπασμένο με γαλάζια σκόνη και έχει μεγάλα αντικριστά φύλλα. Οι καρποί της είναι ωοειδείς, μακρουλοί και έχουν μεγάλους σπόρους.

Σύμφωνα με την παράδοση των λαών, η αγγελική οφείλει το όνομά της στον αρχάγγελο Μιχαήλ, γιατί ανθίζει την 29η Σεπτεμβρίου, ημέρα που γιορτάζεται ο αρχάγγελος από την ρωμαιοκαθολική  εκκλησία.

Σύμφωνα με την παράδοση, ο αρχάγγελος παρουσιάστηκε στο όνειρο ενός μοναχού και του αποκάλυψε ότι αυτό το βότανο θεραπεύει την πανούκλα. Ο συσχετισμός αυτός ενισχύθηκε το 17ο αιώνα,όταν ο Άγγλος φυσιοδίφης Τζον Τράντεσκαντ επέστρεψε από ένα ταξίδι στη Ρωσία φέρνοντας δείγματα του φυτού που είχε συλλέξει από την ρωσική πόλη Αρχάγγελος.

Ό βοτανολόγος Τζον Πάρκινσον τού 17ου αιώνα πίστευε ότι η ονομασία του φυτού οφείλεται στις εξ ουρανού θεραπευτικές του ιδιότητες, η αλήθεια όμως είναι ότι η ονομασία του προήλθε από την Ελληνική λέξη Άγγελος, που σημαίνει αγγελιοφόρος.

ΠΡΟΣΟΧΗ:

Οι διαβητικοί δεν πρέπει να τρώνε αγγελική, γιατί αυξάνει τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα.

ΔΡΑΣΗ:

Ολόκληρο το φυτό – τα φύλα, τα άνθη, οι βλαστοί, οι ρίζες και οι σπόροι – έχουν θεραπευτικές ιδιότητες. Ή αγγελική αποτελούσε το κύριο συστατικό ενός   «ελιξίριου νεότητας» που πίστευαν ότι επιμηκύνει την ζωή. Είχε επίσης την φήμη ότι βοηθούσε τους ανθρώπους να σταματήσουν την κατανάλωση οινοπνευματωδών, άλλα και το κάπνισμα. Έχει χρησιμοποιηθεί ακόμα και σε περιπτώσεις δαγκώματος από λυσσασμένο σκύλο. Γενικά το συγκεκριμένο φυτό έχει τονωτικές ιδιότητες.  Χρησιμοποιείτε για τον βήχα, τη βρογχίτιδα και την πλευρίτιδα, ιδιαίτερα όταν συνοδεύονται από πυρετό, κρυολόγημα ή γρίπη. Τα φύλλα της μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σαν κομπρέσες σε φλεγμονές του στήθους. Λόγο της περιεκτικότητας σε άφυσο αιθέριο έλαιο ανακουφίζει από εντερικό κολικό και τυμπανισμό. Ακόμη επειδή ανοίγει την όρεξη έχει χρησιμοποιηθεί και σε περιπτώσεις νευρικής ανορεξίας. Επίσης βοηθά στην ανακούφιση των ρευματικών φλεγμονών, ενώ στην κυστίτιδα ενεργεί ως αντισηπτικό του ουροποιητικού συστήματος.

ΡΟΦΗΜΑ:       

Ρίχνετε μια κουταλιά του γλυκού κομμένη ρίζα σε ένα φλιτζάνι νερό και το βράζετε σε χαμηλή φωτιά για δύο λεπτά. Στη συνέχεια το κατεβάζετε από την φωτιά και το αφήνετε για 15 λεπτά. Μπορείτε να πίνετε ένα φλιτζάνι τρείς φορές την ημέρα.