Η χρεοκοπία της αρετής και του πνεύματος

(τίς γὰρ αὐτῶν νόος ἢ φρήν; δήμων ἀοιδοῖσι πείθονται καὶ διδασκάλῳ χρείωνται ὁμίλῳ οὐκ εἰδότες ὅτι “οἱ πολλοὶ κακοί, ὀλίγοι δὲ ἀγαθοί) γιατί ποιος είναι ο νους τους ή η φρόνηση τους; Πείθονται απ' τους τραγουδιστές του λαού και παίρνουν τον όχλο για δάσκαλο τους, χωρίς να ξέρουν ότι “οι πολλοί είναι κακοί και οι καλοί ...λίγοι”.               

~Ηράκλειτος~  (Ίων φιλόσοφος) | 544-684 π.Χ. |

Ζούμε σε έναν κόσμο πολύπλοκο, πολυδιάστατο και δυσνόητο για μια μεγάλη μερίδα της κοινωνίας. Αυτό που κάνει τον άνθρωπο να ξεχωρίζει από τη ¨μάζα¨ είναι η όξυνση του πνεύματος και η αρετή που πρέπει να τον διακατέχει. Μέσα από την μόρφωση και με όχημα την γνώση μπορούμε να πορευτούμε με ασφάλεια στους επικίνδυνους δρόμους  αυτού του κόσμου σε αρμονία με την ύλη μας, η αρετή σαν ηθικό κιγκλίδωμα στις άκρες του ¨δρόμου¨ μας προστατεύει από την απόκλιση της ορθής πορείας μας. Τι συμβαίνει όμως όταν απουσιάζουν από την ζωή μας η αρετή και το οξύ πνεύμα; Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον, ζει μέσα σε οργανωμένες κοινωνίες και ο ένας εξαρτάτε από τον άλλο. Οι κύριες  αλλαγές που συμβαίνουν στις ζωές όλων μας καθορίζονται από τις επιλογές μας και οι επιλογές μας από την κρίση μας. «Στον δρόμο της Αρετής οι θεοί έβαλαν από την αρχή του, τον ιδρώτα. Δρόμος στενός και ανηφορικός και δύσβατος φέρει σ’ αυτήν σαν ξεκινάς. Όταν όμως αξιωθείς και φθάσεις στο άκρο, εύκολος είναι έπειτα, αν κι έχει πάντα κόπους.»           

~Ησίοδος~ | (Αρχαίος Έλληνας ποιητής) | 7ος αιών π.Χ. |

ΜΟΥΣΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

Τα μουσικά όργανα που υπήρχαν στον Πόντο ήταν:
Ο κεμεντζές
Η ζουρνά ή ο ζουρνάς
Αγγείον ή τουλούμ’ ζουρνά
Χειλιαύρι(ν) ή Χειλιαύλι(ν)- (χιλίαυλος)
Ταούλ (νταούλι)

ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Η μουσική παράδοση ενός τόπου αντικατοπτρίζει την ιστορία του τόπου αυτού καθώς και την ιδιοσυγκρασία των ανθρώπων και εν γένει τον πολιτισμό της περιοχής αυτής. Αυτό ακριβώς ισχύει και για την ποντιακή μουσική παράδοση η οποία καταδεικνύει από τη μια τις έγνοιες, τα δείνα και τις ταλαιπωρίες των Ελλήνων του Πόντου ανά τους αιώνες αλλά από την άλλη κάνει ολοφάνερο το ήθος, τις παραδόσεις και τον τρόπο που προσέγγισαν οι Πόντιοι υπαρξιακά θέματα όπως η ζωή, ο έρωτας και η ανδρεία και το θάρρος των ακριτών προς την υπεράσπιση της πατρίδας.

Ταΰγετος

Ακόμα πλανώνται στο μυαλό μου οι ιστορίες που άκουγα να διηγούνται οι μεγαλύτεροι μου σαν ήμουν παιδί. Θυμάμαι τα συναισθήματα μου να πάλλονται εκείνες τις στιγμές που  τις φύτευαν μέσα μου, κάνοντας τες να μοιάζουν κάτι μεταξύ πραγματικού και φανταστικού. Όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν με έφεραν αντιμέτωπο με γεγονότα και καταστάσεις στην ζωή μου, αποδεικνύοντας μου έτσι μέσα από ένα τρόπο μαγευτικό ότι κάθε άλλο παρά παραμύθια είναι όλες αυτές οι ιστορίες. Κάθε διήγημα κρύβει αλήθειες δοσμένες τόσο απλά όσο και ο λόγος τους, το δικό μας σύγχρονο μυαλό αποκομμένο από τον απλό τρόπο σκέψης και υπό το βάρος των προκαταλήψεων και της αμάθειας του σύγχρονου κόσμου, απορρίπτει τις αξίες και την γνώση που πρεσβεύουν οι ιστορίες αυτές.