ΕΝΑΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΣΤΟΥΣ ΜΟΝΤΕΡΝΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ

ΕΝΑΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΣΤΟΥΣ ΜΟΝΤΕΡΝΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ

Πάει ο καιρός ο χαλαρός. Αρχίζει η πολυαγαπημένη περίοδος για όλους τους φοιτητές! Και φυσικά μιλάω για την εξεταστική .. Ειδικά αν είσαι κ πρωτοετής εκεί είναι που τα βρίσκεις σκούρα γιατί άντε πάλι κάτσε διάβασε μετά από τόσο διάβασμα που έκανες όλη την χρονιά.. Επειδή λοιπόν βαρέθηκα όλο να διαβάζω τα φετινά βιβλία είπα να διαβάσω τα περσυνό και όχι όποια κ όποια αλλά τα αρχαία και ακόμη ειδικότερα τα πολιτικά του Αριστοτέλη.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τα λεγόμενά του η πόλη είναι μια κοινωνία(στην οποία με την ευρύτερη έννοια ανήκαν κ άλλες κοινότητες) κ η συγκρότηση τους είχε ένα στόχο: να πετύχουν το ευ ζην δηλαδή την ευδαιμονία. Ο άνθρωπος γίνεται φανερό ότι είναι συνδεδεμένος με την έννοια του πολίτη καθότι δεν θα μπορούσε να υφίσταται πόλη χωρίς πολίτες. Η επιδίωξη του αγαθού αυτού είναι μια ενέργεια που ο κάθε πολίτης την προσπαθεί μόνος του. Αυτή συνδέεται με την επιδίωξη του αγαθού ως σκοπού της πόλης. Άρα, η ευδαιμονία μέσα από τις πράξεις του ενός ατόμου γίνεται η ευδαιμονία για όλη την πόλη. Έτσι, η συμπεριφορά του ατόμου έχει πολιτικό περιεχόμενο καθώς οι πράξεις του έχουν μόνο πολιτικές συνέπειες.
Ο Αριστοτέλης θεωρεί ότι η πόλη είναι ολοκληρωμένη και τέλεια όταν έχε καταφέρει να πετύχει την αυτάρκεια, δηλαδή την κατάσταση κατά την οποία δε θα χρειάζεται καμία βοήθεια για την κάλυψη των βασικών της αναγκών. Παράλληλα δέχεται ότι η πόλη αποτελεί φυσική ύπαρξη κ ότι ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για να είναι ενταγμένος εκεί. Αν ισχύει το αντίθετο τότε υπάρχουν άσχημες επιπτώσεις για το ίδιο το άτομο.
Σε γενικές γραμμές αυτά ήταν τα πιστεύω του. Σήμερα, όμως, τι ισχύει?
Όλοι γνωρίζουμε πως τίποτα από αυτά που προανέφερα δεν ισχύει γιατί οι αξίες, τα ιδεώδη , τα ήθη κ όλα αυτά που κρατάνε ζωντανό έναν σωστό πολιτισμό δεν ισχύουν. Ο λόγος? Κυρίως η δίψα για εξουσία κ κατά την άποψη μου όχι το χρήμα, όπως ακούγεται. Το χρήμα υπήρχε από τα πρώτα χρόνια που ο άνθρωπος συγκρότησε για πρώτη φορά πόλη, Το χρήμα αποτέλεσε το βασικό μέσο για να μπορέσει να κάνει τις συναλλαγές του χωρίς να χρειάζεται να μοιράζει τα προϊόντα του δεξιά και αριστερά και μάλιστα πολλές φορές μπορεί να έκανε και «λαν8ασμένες» συναλλαγές ανάλογα με τις ανάγκες του πάντα. Θα μου πει κάποιος όμως ότι και η δίψα για εξουσία προϋπήρχε, Συμφωνώ, όμως, με την εγκαθίδρυση του χρήματος ως βασικού μέσου συναλλαγής πολλοί του δώσανε παραπάνω αξία από όση θα έπρεπε και έτσι φτάσαμε στο σημερινό σημείο. Αφού όσοι μπορέσανε αρπάξανε ό,τι μπορέσανε τώρα έρχονται κ παίρνουν από εμάς.
Η σημερινή μορφή της πόλης δε θυμίζει σε τίποτα τη θεωρία του Αριστοτέλη. Δε μπορώ να δω στη σημερινή κοινωνία ποιος είναι ο στόχος της μιας και δεν πρέπει να υπάρχει εδώ και χρόνια ένας συγκεκριμένος στόχος από μέρους του υπάρχοντος διοικητικού συστήματος. Φυσικά δε τίθεται καν το ζήτημα οι πολίτες να αγωνίζονται για το καλό της πόλης κ άρα για το κοινό καλό, αφού ο καθένας προσπαθεί με κάθε τρόπο να ικανοποιήσει τα δικά του συμφέροντα αδιαφορώντας για το αν πλήττονται τα συμφέροντα άλλων που μπορεί να βρίσκονται σε δυσχερέστερη θέση από τον ίδιο. Δεν υπάρχει εμπιστοσύνη κ αλληλοκατανόηση ανάμεσα στους σημερινούς ανθρώπους κ δε νομίζω να μπορέσει να υπάρξει κιόλας. Γιατί κάποιος μου είχε πει : « παιδί μου εδώ που ήρθες αγωνίσου μόνος σου γιατί κανένας δε θα σε σώσει και όλοι προσπαθούν να σε κατασπαράξουν» . Απ’ότι φαίνεται έχει δίκιο ….

Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

Κύρια πηγή για την βιβλιοθήκη του Αριστοτέλη αποτελεί ο Στράβων।Σύμφωνα με τα λεγόμενά του ήταν η πρώτη μεγάλη ιδιωτική βιβλιοθήκη της αρχαιότητας।Ο Σταγειρίτης φιλόσοφος συνέγραψε και αγόρασε συγγράμματα που κάλυπταν όλο το φάσμα των τεχνών και των επιστημών της εποχής του।Επίσης μάζεψε χάρτες και όργανα για την διδασκαλία των φυσικών μαθημάτων।Το υλικό που συγκέντρωσε ήταν βασισμένο στις δικές του στοχαστικές αρχές।Ο Μέγας Αλέξανδρος του είχε εξασφαλίσει ετήσια επιχορήγηση 800 ταλαντων।Επιπροσθέτως κατα την διάρκεια της επεκτατικής του πορείας του έστελνε σημαντικό βιβλιακό και άλλο υλικό για την σύνταξη του έργου του Πολιτείαι।Ανεξάρτητα από την αξιοσημείωτη συμβολή του Αλεξάνδρου,ο ίδιος ο Αριστοτέλης είχε την απαραίτητη οικονομική ευχέρεια για την αγορά βιβλίων।Γνωστό είναι το περιστατικό της καταβολής των τριών ταλάντων για την απόκτηση των 43.475 στίχων που συνέθεταν τα έργα του Σπεύσιππου(κληρονόμος। και διάδοχος του Πλάτωνα στην

Η ΙΕΡΗ ΕΛΙΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

Η πρώτη ελιά δίπλα από το Ερεχθείο θεωρείται δένδρο ιερό, το οποίο ο λαός της Αθήνας το πλησίαζε με ευλάβεια και απόθετε αναθήματα, καρπούς, κρεμούσε στεφάνια και έδενε στα κλαδιά του στεφάνια. Με το λάδι του φωτίζονταν οι άσβεστες λυχνίες του Παρθενώνα, με τους κλάδους του στεφάνωναν τους ποιητές για τις νίκες τους. Όταν οι Πέρσες λεηλάτησαν την Αθήνα πυρπόλησαν τα ιερά και μαζί τους την ελιά στο Ερεχθείο.Την επόμενη μέρα δόθηκε η άδεια στους εξόριστους που ακολουθούσαν τον Ξέρξη να ανέβουν στον ιερό βράχο για να θυσιάσουν. Με έκπληξη και τρόμο είδαν από το καμένο δέντρο να έχει πεταχτεί νέο βλαστάρι, προμήνυμα για τα όσα θα επακολουθήσουν στην Σαλαμίνα, στις Πλαταιές και στην Μυκάλη. Από αυτή την ελιά, σύμφωνα με τις παραδόσεις, δημιουργήθηκαν και τα δώδεκα ελαιόδεντρα της Ακαδημίας, τα οποία συμβόλιζαν τις δώδεκα πύλες της Αθήνας. Αυτά δε μεταλαμπαδεύτηκαν κατόπιν και έτσι σχηματίστηκε το ιερό δάσος της πόλης της Παλλάδος, ο Ελαιώνας των Αθηνών.Ξεκινούσε από την κοιλάδα των Αθηνών και προς τα Δυτικά . Τα ελαιόδενδρα δια πλαγιοδρομιών σκιάζοντα εκατέρωθεν τον Αιγάλεων έφθαναν εις το Δαφνί και κατέληγαν στην θάλασσαν της Σαλαμίνος.