Ακόμα πλανώνται στο μυαλό μου οι ιστορίες που άκουγα να διηγούνται οι μεγαλύτεροι μου σαν ήμουν παιδί. Θυμάμαι τα συναισθήματα μου να πάλλονται εκείνες τις στιγμές που τις φύτευαν μέσα μου, κάνοντας τες να μοιάζουν κάτι μεταξύ πραγματικού και φανταστικού. Όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν με έφεραν αντιμέτωπο με γεγονότα και καταστάσεις στην ζωή μου, αποδεικνύοντας μου έτσι μέσα από ένα τρόπο μαγευτικό ότι κάθε άλλο παρά παραμύθια είναι όλες αυτές οι ιστορίες. Κάθε διήγημα κρύβει αλήθειες δοσμένες τόσο απλά όσο και ο λόγος τους, το δικό μας σύγχρονο μυαλό αποκομμένο από τον απλό τρόπο σκέψης και υπό το βάρος των προκαταλήψεων και της αμάθειας του σύγχρονου κόσμου, απορρίπτει τις αξίες και την γνώση που πρεσβεύουν οι ιστορίες αυτές.