Πολλά έχουν λεχθεί και ακόμα περισσότερα γραφτεί σχετικά με την ενίσχυση του τραπεζικού συστήματος στην Ελλάδα, με το ποσό των 28.000.000.000* €. Δεν θα σταθώ στο εάν έπρεπε να τα δώσουμε η όχι απλά θέλω να επισημάνω μερικά σημεία του θέματος αυτού…
1. Η χρηματοδότηση κρίθηκε αναγκαία για την αποφυγή κατάρρευσης των εγχώριων χρηματοπιστωτικών οίκων.
Γιατί κινδύνευαν με κατάρρευση, από την στιγμή που μας διαβεβαίωναν ότι οι τράπεζες της Ελλάδας δεν έχουν επενδύσει σε "τοξικά" ομόλογα;
Από τι κινδύνευαν απ’ την στιγμή που οι τράπεζες στην Ελλάδα είχαν πάντα κερδοφορία και για την ακρίβεια υπέρ-κερδοφορία;
Μήπως η ενίσχυση που δόθηκε στις τράπεζες με τον όρο να στηρίξουν την Ελληνική οικονομία (πράγμα που δεν έκαναν), δόθηκε με σκοπό την ενίσχυση τους, γνωρίζοντας το σκηνικό που θα ακολουθούσε στην Ελληνική οικονομία και που βιώνουμε σαν λαός σήμερα;
Μήπως η ενίσχυση που τους δόθηκε είχε ως σκοπό την στήριξή τους σε "ανοίγματα" που ενδεχομένως είχαν κάνει σε άλλα κράτη βαλκανικά και μη ;
Όποιο σκοπό και να είχε αυτή η ενίσχυση, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν δόθηκε για την στήριξη της Ελληνικής οικονομίας, αλλιώς θα το βλέπαμε.
2. Αν έπρεπε να δώσουμε αυτά τα χρήματα στις τράπεζες γιατί δεν το πράξαμε με τρόπο που να επωφελείτο το Ελληνικό κράτος και οι πολίτες του; Θα μπορούσε να δοθεί στους πολίτες αυτό το ποσό με τον όρο της αποπληρωμής των δανείων τους στις τράπεζες. ας υποθέσουμε ότι ήμαστε σαν λαός περίπου 11.000.000, αποτελούμενοι από οικογένειες των 3ών ατόμων (γονείς και ένα παιδί), κάνοντας την διαίρεση έχουμε ένα αποτέλεσμα περίπου 3.666.666 οικογενειών, αν διαιρέσουμε αυτές τις οικογένειες με το ποσό των 28.000.000.000* € τότε έχουμε λαμβάνειν έκαστος οικογένεια, από 7636,36*€
Συμμερίζομαι ότι σε μερικούς ακούγετε σαν διαμελισμός του κράτους, με τον καθένα να παίρνει το κομμάτι που του αντιστοιχεί από ένα κουφάρι θύμα των θηρευτών του, όμως το κράτος είναι ένα και το αυτό με τους πολίτες του και δεν μπορεί να συνεχίσει κανένα από τα δύο την πορεία του στο μέλλον, χωρίς το άλλο.
Τέλος τα 28.000.000.000* € που τόσο έχουμε ανάγκη αυτές τις στιγμές σαν έθνος, χαθήκαν οριστικά, το θλιβερό όμως δεν είναι τα χρήματα, το θλιβερό είναι ότι σαν λαός πάψαμε να σκεφτόμαστε και να ενεργούμε θετικά και συλλογικά, το θλιβερό είναι ότι πάψαμε να σκεφτόμαστε γενικά, μήπως και οι σκέψεις αυτές χαλάσουν την στιγμιαία μας διάθεσή.
* 28.000.000.000 € = 9.541.000.000.000 δραχμές.
*7636,36 € = 2.602. 089,67 δραχμές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου