Μια παλιά,ρομαντική ιστοριούλα που σίγουρα σε κάποιους από εμάς την έχουν διηγηθεί οι γονείς μας, για να μας διδάξουν την δύναμη τις ομαδικότητας. Μια διδαχή που μας έρχεται από τα ¨βάθη¨ του χρόνου και μας μαθαίνει πολύ απλοϊκά πόσο σημαντικό είναι για την ζωή μας αυτό.
Μερικοί ίσως να αναρωτιούνται πώς έγινε και ο κόσμος ¨έπεσε¨ στα χέρια μερικών ανθρώπων, των λίγων όπως συνηθίσαμε να λέμε. Αυτό έγινε γιατί όλοι αυτοί τα βρήκαν μεταξύ τους, μοίρασαν το κόσμο και οργανωμένα, συλλογικά μέσα από μία άψογη συνεργασία, κατάφεραν με διάφορα μέσα να χειραγωγήσουν τις κοινωνίες και να λεηλατήσουν τον δημόσιο και ιδιωτικό πλούτο.
Οι λαοί αποπροσανατολισμένοι από τον πραγματικό τρόπο ζωής και γοητευμένοι από το γνωστό από αρχαιοτάτων χρόνων δόγμα του άρτου και θεάματος, παρέδωσαν τα ¨κάστρα¨ που προστάτευαν τις ζωές τους αμαχητί και επιδόθηκαν σε μια καινούργια τάξη πραγμάτων. Χρησιμοποίησαν εναντίον τους, μια μέθοδο τύπου τζούντο, που όπως σε αυτό κερδίζεις τον αντίπαλο εκμεταλλευόμενος την δύναμή του, έτσι και εδώ εκμεταλλευόμενοι την δύναμη της μάζας, την έστρεψαν εναντίον της και με απλές ¨λαβές¨ κρατούν τα πλήθη συνεχώς πεσμένα στην ¨αρένα¨ της ζωής.
Στον αντίποδα της ιστορίας μας, έρχεται η γνωστή ρήση του διαίρει και βασίλευε, που ενώ το συμφέρων ενός λαού είναι κοινό και στις περισσότερες περιπτώσεις οι λύση αποτελεί μονόδρομο, η ψευδαίσθηση της δημοκρατίας που μας έχουν περάσει επιβάλει στο σύστημα πολλά κόμματα , πολλές φωνές, που έχουν σαν αποτέλεσμα διχογνωμίες και μας βάζουν σε ένα δαιδαλώδες λαβύρινθο χωρίς τέλος, μεταφέροντας την μάχη για λύση, σε μάχη για εξουσία με τα γνωστά σε όλους μας αποτελέσματα.
Σήμερα είναι πολύ εύκολο να συγκεντρωθεί μια μεγάλη μάζα ανθρώπων και να πανηγυρίσει υπέρ μιας ομάδας ποδοσφαίρου, άλλα εξαιρετικά δύσκολο αυτά τα ίδια άτομα να βρεθούν όλα μαζί και να βρουν ένα κοινό σημείο συμφωνίας για να ανατρέψουν μια δυσάρεστη για αυτούς κοινωνική κατάσταση. Πριν την έλευση του € και την κατάργηση της δραχμής στην Ελλάδα, το μικρό μπουκάλι νερού 500 ml κόστιζε στα περίπτερα 50δρχ, ενώ μετά την έλευση του € εκτινάχθηκε στα 0,50 €. Για κάθε 1 εκατομμύριο μπουκαλάκια νερό πριν το €, πληρώναμε: 1.000.000τεμ x 50δρχ έκαστος = 50.000.000δρχ ÷ 340,75δρχ που είναι η ισοτιμία μεταξύ € και δραχμής = 146.735,14€. ή ίδια ποσότητα νερού μετά το € είχε ως εξής: 1.000.000τεμ x 0,50€ = 500.000€ x 340,75δρχ που είναι η ισοτιμία = 170.375.000δρχ. Μιλάμε για μια αύξηση της τάξης των 120.375.000δρχ , μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, χωρίς ιδιαίτερη μεταβολή στο κόστος εμφιαλώσεως. και μιλάμε πάντα για απλό νερό. Επέλεξα το νερό γιατί είναι είδος απαραίτητο για την διαβίωση μας.
Ας πάρουμε ένα άλλο απλό παράδειγμα που έχει να κάνει με τα χρήματά μας. Για το παράδειγμά μας θα πάρουμε 6000 μικρό-καταθέτες των 1000€, που έχουν τα χρήματά τους σε τράπεζες και απολαμβάνουν ¨προνομιακές¨ απολαβές επιτοκίου, συνήθως κοντά στο 3%. Οι τράπεζες επενδύουν τα χρήματα τους αυτά με διάφορους τρόπους και πολλές φορές δανείζοντας τα στους ίδιους τους φυσικούς δικαιούχους και μάλιστα με αρκετά μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους από αυτό που τους αποδίδουν. Με αυτό τον τρόπο και άθελα τους οι καταθέτες, τροφοδοτούν ένα σύστημα που έχει φτιαχτεί για να τους υποτάξει. Κάνοντας μια απλή πράξη θα βρεθούμε σε πολύ σοβαρά αποτελέσματα π.χ. 6000 μικρό-καταθέτες x 1000€ που είναι το ποσό του κάθε καταθέτη έκαστος = 6.000.000€ + 40% από μία υποτιθέμενη δική τους επένδυση, φτάνουμε στο ενδιαφέρον αποτέλεσμα των 8.400.000€, εδώ μιλάμε για μια διαφορά της τάξης των 2.400.000€ που αν θέλουν το προσθέτουν στο αρχικό κεφάλαιο και συνεχίζουν με μεγαλύτερα κέρδη η τα μοιράζουν παίρνοντας ο καθένας από 400€ , ποσό που μπορεί να ακούγετε μικρό αλλά αν σκεφτεί κάνεις τα 1000€ επένδυσης καταλαβαίνει εύκολα ότι είναι πολύ παραπάνω από το 3% μιας τράπεζας.
Ένα άλλο κόλπο του συστήματος είναι η εξαγορά όσο το δυνατόν περισσοτέρων επιχειρήσεων που τις ενσωματώνει σε ένα κοινό όμιλο ομπρέλα με αποτέλεσμα το στραγγαλισμό της αγοράς και την συγκέντρωση του πλούτου στα ταμεία των λίγων που ευνοεί το σύστημα.
Μπορούμε να συνεχίσουμε με άπειρα παραδείγματα αλλά ο σκοπός μας δεν είναι αυτός, από την στιγμή που οι περισσότεροι μπορείτε να σκεφτείτε καλύτερα παραδείγματα από τα δικά μου. Σκοπός μας είναι να αρχίζουμε σιγά, σιγά να υποψιαζόμαστε και να εφευρίσκουμε τρόπους να μην μας ¨κλέβει¨ το σύστημα. Όσο πιο οργανωμένα και συλλογικά το κάνουμε αυτό, τόσο καλύτερα αποτελέσματα θα έχουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου